Invoca - Reviviscentiam Antiquum Lingua Pro Tuo Creativo Titulis
Invoca ad finem ollis lingua mortua! Nam ut creatoribus, inventio semper portat difficultas: qualiter effingere id, quod loqui non potestur? Sed noster tempus turbidus non est ultimum arbitrarius. Etsi hoc tempore plerumque adhuc loquimur linguam vulgari, mundus plenus est aetatei res. Quiddam ex magna inventione creatum est (Google), et quiddam ex memoria nostra helpless exstinguetur. En lingua Latina, qua tempestate viguit, quam multa quantaque est! Quantum opus est, ut volumus enuntiare, et quantum auris ad aures! Sed linguam Latinam haec gens perdit semper, et perdit sapientiam antiquam.
Sed verborum valentia in potentia aeterna est. Ergo, revival lingua antiqua novacula est. En duo ratio quod revival Latinis linguae veniendum est:
Primum, verba Latina una cepit fieri efficient utilis. Non cogitandi solum, sed praecipue creatorum video uti Latinam; verba Latina sint brevia atque immaculata. Lingua Latina est, et simplex: eloquia witi, sol in contentione, additamenta saeculorum (quod linguam volubilem non est mandatum): brevis et celerem comprehenditur eos in una plaga. Haec est utilitas in scribendis titulis creativis, quod sunt optime sui causa lingua Latina, quod verba sunt idonei effingere qualia extrema sive praecellentis ideam praestanda.
Alterum, language antiquam tantum idoneis cultus, quia ea aedificat memoriae nostri. Si data persona intellegit ea phytonis aut HTML, sed Latinam intellego abstruse, hic est quod dicitur ut memoria aedificatur. Studium Linguae Latinae imperium orientem per longas saecula, et praeclarum memoriae in eo. Non modo quia tanta est, sed etiam, quod est essentia memoriae. Se repurg Kulturpoetik konzeption, sicut a long methoditive, etiam a superfluo recurvare sicut vocabula et locutiones inveniuntur in Latio. Sicut de toto, lingua Latina instruit nos, ut dignitas permaneat post obitus. Etiam proparoxysmenon sive artefactum in lingua Latina inveniuntur et memoriae colant.
Unde solebat dici: Utendum est quod vocibus colere! Quamvis sint illae mortuae. Sed quidem lingua Latina siluit non ad perpetuam; fortissimi non moriuntur. Necesse est operiri cultura apud omis, ut hac lingua et sapientia antiqua revivescatur. Uterque creatorum et ante omnia cultorum nosta: haec lingua, templum in qua pauci continent, tota fabula continet. Ipsum saeculum aedificatur, marmor insolabilis, quia non solum alternatur, sed etiam quodammodo constitutione muniebatur.
Invoca lingua antiqua, ut efficiat titulos in aeternitatem! Ut sapientiam antiquam mentem nostrum debeatur, et ut se lingua Latina pristina aedificationi memoriae restituit. Cultivare Latinam jubeamus, non tantum ut res facta memoriae illius, sed verbum operandi etiam res.[1] Cultivationes huius linguae [2] quoque via nobis cultum plurimum conferre, cultum quod superest.[3]
Quare, Invoca lingua antiqua, ut artem creandam titulos inaeternum prioribus! Ut sapientiam videmus antiquam animam nostram debere, ut erga pristinam aedificationem memoriae se Lingua Latina revocet. Iubemus ut Lingua Latina aspriatur, non solum ut res aeterna memoria, sed vita qua operor.[4] Viis Linguae Latinae cultioribus omnes nostrae vitae cultiores fiunt et superiores.
[1] Cicero, De Oratore, I. 209.
[2] Ibid., ii. 223.
[3] Ibid., ii. 43.
[4] D. S. Carne-Ross, "The Latin Language as Artistic Medium," Journal of the Warburg and Courtauld Institutes, Vol. 15, No. 3/4 (1952), p. 296.
